رشد بازار آمونیاک مایع می تواند نشان دهنده پیدایش اولیه بخش گاز طبیعی مایع (LNG) باشد و منجر به توسعه “ال ان جی جدید” شود. این دیدگاه آقای هریسون موسس شرکت sbh4Consulting می باشد. آمونیاک پتانسیل استفاده به عنوان سوخت انتشار کم و صفر را دارد و می تواند جایگزین بنزین، گازوئیل و نفت کوره شود. ما می‌توانیم آمونیاک را بسوزانیم و آن را در نیروگاه‌های زغال‌سنگ استفاده کنیم. ما می‌توانیم آمونیاک را در توربین‌های گاز بسوزانیم، مانند گاز طبیعی امروز. بنابراین به طور موثر، آمونیاک مایع در طول زمان می تواند LNG جدید باشد. یکی از مزایای کلیدی آمونیاک بهره وری انرژی آن است و – هنگامی که با فشار بخار کم و نقطه جوش بالا ترکیب می شود – به یک منبع هیدروژن ایده آل تبدیل می شود. هریسون توضیح داد: زمانی که هیدروژن را آبی یا سبز کردیم، شروع خوبی برای بردار انرژی پاک داشتیم، اما انتقال آن فوق العاده دشوار است. بنابراین ما برای تبدیل هیدروژن به آمونیاک هزینه ای متحمل می شویم، اما این هزینه ها را از طریق زیرساخت و زنجیره تامین مدیریت می کنیم. هنگامی که هیدروژن به آمونیاک تبدیل می شود، تمام هیدروژن در مولکول آمونیاک به دام می افتد و هیچ هیدروژنی از دست نمی رود. تصور من این است که اکثریت قریب به اتفاق هیدروژنی که در سراسر جهان تولید می‌شود به مشتق هیدروژن تبدیل می‌شود، خواه متانول، سوخت الکترونیکی یا آمونیاک باشد، و اعتقاد من این است که آمونیاک می‌تواند حدود 50 درصد آن باشد. تحقیقات همچنین نشان داده است که هیدروژن (2.366٪) دارای بالاترین نرخ جوش روزانه (BOG) است و انرژی بیشتری نسبت به LNG (0.413٪) هدر می دهد، با آمونیاک و متانول هر دو کمتر ازLNG هستند. این امر باعث می شود که آمونیاک و متانول جایگزین LNG به عنوان منبع انرژی در آینده شوند، در حالی که هیدروژن برای تقویت رقابت خود به سیستم های مدیریت BOG موثر نیاز دارد. ماهیت دو شاخه ای آمونیاک به این معنی است که می توان از آن به طور مستقیم به عنوان سوخت برای کاربردهای حمل و نقل یا برای تولید برق استفاده کرد. پیش‌بینی می‌شود که آمونیاک نقش کلیدی در کربن‌زدایی کشتی‌ها ایفا کند. طبق گزارش اخیر Lloyd’s Register، آمونیاک آبی و سبز بین 20 تا 60 درصد از بازار سوخت کشتیرانی را تا سال 2050 با میانگین 46 درصد در تمام بخش ها به خود اختصاص خواهند داد. هیدروژن مورد نیاز برای تامین آمونیاک برای صنعت کشتیرانی می تواند بین 8.3 تا 17.5 درصد تقاضای جهانی هیدروژن در سال 2050 باشد. تجزیه و تحلیل از گروه CRU نشان می دهد که آمونیاک آبی در مقایسه با آمونیاک خاکستری سنتی در مناطق کلیدی در چهار سال آینده مقرون به صرفه تر می شود زیرا سیاست دولت هزینه کربن را برای شرکت ها افزایش می دهد. اگرچه چنین سیاست‌هایی منجر به کاهش شدید هزینه‌های آمونیاک سبز نیز می‌شود، اما آمونیاک سبز احتمالاً در سه دهه آینده غیر قابل رقابت باقی خواهد ماند. هریسون گفت: از دیدگاه آمونیاک سبز، چالش اصلی هزینه است. “ساخت آمونیاک آبی به طور قابل توجهی ارزان تر از ساخت آمونیاک سبز است.” من مشتاقانه منتظرم تا شاهد کاهش هزینه های آمونیاک سبز و افزایش مقیاس باشم. من فکر نمی‌کنم که ما لزوماً به پیشرفت‌های تکنولوژیکی بزرگ نیاز داشته باشیم، در واقع به افزایش و انجام پروژه‌های خوب در مکان مناسب برای دستیابی به هزینه کم نیاز است.

برگرفته از gasworld