هیدروژن سبز به هیدروژنی اطلاق میشود که از طریق فرآیندهایی مانند الکترولیز آب و با استفاده از برق تجدیدپذیر تولید شده است. شناسایی روز افزون نقش هیدروژن سبز در ذخیره سازی انرژی، کاربردهای صنعتی و حمل ونقل، سرمایه گذاری و تحقیقات، این بخش را به حرکت درآورده و بر اهمیت آن در دستیابی به اهداف انتشار صفر خالص تا نیمه قرن جاری، تأکید دارد. روش های دیگر تولید هیدروژن سبز  شامل فرایندهای ترموشیمیایی، تولید بیولوژیکی و تولید گاز از زیست توده است. هر یک از این تکنیک ها مزایا و چالش های خاص خود را دارند که بر کارایی، مقیاس پذیری و هزینه های کلی تأثیر میگذارند. با وجود مزایا، هیدروژن سبز با موانع قابل توجهی از جمله هزینه های بالای تولید، چالشهای توسعه زیرساختها و نوسانات بازار مواجه است. علاوه بر این، ملاحظات محیط زیستی و اجتماعی باید مورد توجه قرار گیرند تا دسترسی عادلانه به مزایای فناوری های هیدروژن سبز در حین گسترش آنها تضمین شود. در سطح جهانی، تقاضا برای هیدروژن سبز در حال افزایش است و کشورهای مختلف با اجرای چهارچوب های سیاستی، حمایتی و سرمایه گذاری در قابلیت های تولید، در تلاش برای ایجاد یک بازار قوی هیدروژن سبز هستند. آژانس بین المللی انرژی پیش بینی میکند که تولید هیدروژن سبز به میزان چشمگیری افزایش خواهد یافت، که نیازمند سرمایه گذاری های هنگفت در فناوری ها و زیرساخت ها برای حمایت  از رشد این فناوری است. آینده هیدروژن سبز به شکل فزایندهای به عنوان یک عنصر حیاتی در انتقال انرژی دیده می شود و فرصت های اقتصادی شایانی را وعده میدهد؛ در عین حال چالش های بحرانی محیط زیستی را نیز کاهش خواهد داد.