نوع از جوشکاری، جوشکاری اکسی استیلن است. جوشکاری اکسی استیلن که به عنوان جوشکاری با سوخت اکسیژن نیز شناخته می شود، فرآیندی است که بر احتراق اکسیژن و گاز سوختی، معمولاً استیلن، متکی است. ممکن است شنیده باشید که از این نوع جوش به عنوان “جوشکاری گاز” یاد می شود.

جوشکاری گاز تقریباً منحصراً برای جوشکاری مقاطع نازک فلزی استفاده می شود. همچنین می‌توانید از جوشکاری با سوخت اکسی برای کارهای گرمایشی مانند آزاد کردن پیچ‌ها و مهره‌های یخ‌زده، گرم کردن ذخایر سنگین برای کارهای خمشی و لحیم کاری نرم استفاده کنید.

جوشکاری اکسی استیلن یک فرآیند جوشکاری انعطاف پذیر و قابل بخشش است که آن را به یک انتخاب عالی برای جوشکاران آماتور و پاره وقت تبدیل می کند. تجهیزات جوش اکسی استیلن نیز قابل حمل و استفاده آسان است.

در جوشکاری اکسی استیلن از شعله ای با حرارت بالا و دمای بالا استفاده می شود که با سوزاندن گاز سوختی (معمولاً استیلن) ​​مخلوط با اکسیژن خالص تولید می شود. مواد پایه با میله پرکننده با استفاده از شعله حاصل از ترکیب گاز سوخت اکسی از طریق نوک مشعل جوشکاری ذوب می شود (که معمولاً به آن جوشکاری مشعل اکسی استیلن می گویند).

گاز سوخت و گاز اکسیژن در سیلندرهای فولادی تحت فشار ذخیره می شوند. رگولاتورها در سیلندر فشار گاز را کاهش می دهند. گاز از طریق شیلنگ های انعطاف پذیر جریان می یابد و جوشکار جریان را از طریق مشعل کنترل می کند. سپس میله پرکننده با مواد پایه ذوب می شود. با این حال، ذوب دو قطعه فلز نیز بدون نیاز به میله پرکننده امکان پذیر است.